සිහිනොයේ දස අතේ කරුවලේ කොණක් හොයනා

මිලින වූ පළුදු වූ මනුදමේ පණක් යදිනා

උරුම දේ වුවත් ඉවසුමේ පලක් නොවෙනවා කියා දැනෙනා

නැහෙනවා මිසක් ලැබුණු නෑ දෙයක් දැවි දැවී හිතින් දැවුනා

නෑ නිහඬ වී පිරිවරා අලු මතින් නැගීලා

මතු නොවූ හඬ පවා බෑ තවත් හිඳිනු බෑ දරාලා

ඇදහුමේ පරතෙරේ ගැලවුමේ මගක් සොයනා

රුහිරයේ වර්ණයේ ගැලපෙනා මිනුම් මනිනා

අඳුරු හීනයක් රුදුරු සාපයක් ගෙවෙනුදෝ කියා හිතෙනා

කලු දුමාරයක් මැද දරා හැඩුම් හඬ නොලා සුසුම් හෙළුනා

නෑ නිහඬ වී පිරිවරා අලු මතින් නැගීලා

මතු නොවූ හඬ පවා බෑ තවත් හිඳිනු බෑ දරාලා

මේ පණගසා එන අපේ වේදනා නොමළ නාමය මතු රකී ඉඳුරා යළි හීනෙක හෙට දකී

කෙලෙසක කෙලවෙන්නෙ නැතුව ඉන්නෙ

මග යන අතරමගට මුලසුන

හොයාගන්න බැරි හිතාගන්න බැරි තරම් රජවරු

දරාගන්න බැරිතරම් මැතිවරු

වඩා ගන්න බැරි තරම් බිසෝ වරු

වවාගෙන හදාගෙන උයාගෙන කනවලු

එකාට එකා මුවාවෙල එකාට එකා හිටියලු

එකාට එකා මුවාවෙල එකාට එකා හිටියලු

කුඩා මොලේ හිලේ දොර අරුනලු

වටා පතට මුවවෙලා පඩුපුල් ආසනේ මිදුනලු

ගිරේ මැද නිදාගන්න ඇද ගන්න ලෝන් එක ලැබුනලු

ෆොන් එකෙන් බැලුවලු හැමදාම ණය ගෙවාගන්න

බැරි හීන දෑකල රෑට බය වෙනවලු

කලු පාටට කඩතොලු මාවත ගිනිසිලු

සත්තු හැමතැන නැත්තු මත්වි හිටියට රට්ටු

ඔන් රීන් කට්ටු කට්ටු